www.zbawieniecom.fora.pl

Gość

Z wiki

[link widoczny dla zalogowanych]

to na co chciałbym zwrócić waszą uwagę

margo

A ja w zeszłym tyg. byłam na cmentarzu umyć grób mamy i zapaliłam znicz, a idąc z nim przez cmentarz, zastanawiałam się od kiedy w ogóle pali się znicze na grobach i skąd się to wzięło, zawsze mówiono, że ku pamięci..

Gdyby ktoś znalazł "korzenie" tej tradycji byłabym wdzięczna

Gość

Bart

W kwestii przejmowania pogańskich kultów warto też dodać obchodzenie urodzin. Biblia nie zabrania świętowania faktu narodzin człowieka, jak i rocznic tego wydarzenia, mimo iż niektórzy przytaczają opis hucznych i morderczych uczt faraona (Rdz 40:20-22) i Heroda (Mk 6:21-28) jako argument przeciwko. Jednak celebracja urodzin w formie jaka jest obecnie głęboko zakorzeniona w naszej kulturze, czyli: życzenia, prezenty, tort ze świeczkami, to w rzeczywistości kontynuacja pogańskiego kultu dla istot duchowych.

Życzenia

margo

a oto jakie święta obchodzą sataniści:

Największe święto w religii satanistycznej to dzień urodzin każdego człowieka. Stanowi ono bezpośrednie przeciwieństwo do najświętszych dni w innych religiach, które deifikują poszczególnego boga stworzonego w formie antropomorficznej na wzór człowieka, dowodząc w ten sposób, że ego nie zostało do końca pogrzebane.
Satanista uważa: „Dlaczego nie być uczciwym – skoro chcesz wykreować boga na podobieństwo człowieka, to czemu nie mógłby być stworzony na twoje podobieństwo”. Każdy człowiek jest bogiem, jeśli tylko chce się za takiego uważać. Tak więc Satanista obchodzi dzień własnych urodzin jako najważniejsze święto w roku. Czy nie jesteś bowiem szczęśliwszy z powodu własnych urodzin niż z powodu urodzin kogoś, kogo nawet na oczy nie widziałeś? Z tej samej przyczyny, pomijając święta religijne, pytamy. dlaczego przywiązywać większą wagę do dnia urodzin prezydenta lub historycznej daty zamiast do dnia, w którym przyszliśmy na ten najwspanialszy ze światów?
Nie biorąc pod uwagę faktu, że niektórzy z nas mogli być nie chciani lub przynajmniej nie do końca zaplanowani, jesteśmy szczęśliwi – gdybyśmy nawet mieli być jedynymi szczęśliwYmi – z tego powodu, że tu się znajdujemy! Powinieneś poklepać się po ramieniu, kupić sobie to, na co masz ochotę, traktować się jak króla (lub boga), którym jesteś, i w ogóle świętować swoje urodziny z największą pompą i radością.
Zaraz po dniu własnych urodzin dwoma najważniejszymi satanistycznymi świętami są: Walpurgisnacht (Noc Walpurgi) i Halloween (lub wigilia Wszystkich Świętych).
Św. Walpurgis lub Walpurga, lub Walburga – forma imienia zależna od czasu i rejonu – urodziła się w Sussex pod koniec VII lub na początku VIII wieku. Nauki pobierała w Winburn w Dorset, gdzie po przywdzianiu habitu przebywała przez dwadzieścia siedem lat. Następnie za namową swojego wuja, św. Bonifacego, i brata, św. Wilibalda, wyruszyła z innymi zakonnicami, aby zakładać domy kościelne na terenie Niemiec. Jej pierwszą siedzibą stało się Bischofsheim na terenie diecezji mogunckiej, a w dwa lata później (w 754 roku) została przełożoną klasztoru benedyktynek w Heidenheim na terenie diecezji Eichstadt w Bawarii, zarządzanej przez jej brata Wilibalda. Tam ich drugi brat, Winebald, był wówczas także głową klasztoru. Po śmierci Winebalda w 760 roku przejęła jego obowiązki, sprawując zarząd nad oboma klasztorami aż do śmierci – do 25 lutego 779 roku. Jej szczątki przeniesiono do Eichstadt, złożono w skalnej grocie, z której zaczęła wyciekać oleista substancja, zwana później olejem
Walpurgi, która miała cudowne właściwości, stanowiąc lek przeciw wszelkim chorobom. Grota stała się miejscem, do którego przybywało wiele pielgrzymek, a na jej miejscu wybudowano wspaniały kościół. Pamięć zakonnicy czczono przy wielu okazjach, szczególnie w dniu 1 maja, w którym jej święto zastąpiło staropogańską uroczystość. W zadziwiający sposób całe to bajdurzenie potrzebne było do znalezienia wymówki umożliwiającej kontynuowanie obchodów najważniejszego dorocznego, pogańskiego święta – największego wiosennego święta zrównania dnia z nocą!
Wigilia maja zapamiętana została jako noc, podczas której wychodzą na świat wszystkie demony, upiory, widma i zjawy i wydają dziką biesiadę symbolizującą zadowolenie z nastania wiosny.
Świętych lub Dzień Halloween – wigilia Dnia Wszystkich ~ Wszystkich Świętych, z 31 października na 1 listopada należał do wielkich świąt ognia w Brytanii za czasów druidów. W Szkocji święto to połączono z okresem, w którym duchy zmarłych, demony, czarownice i czarownicy byli szczególni aktywni, a zarazem życzliwi. Paradoksalnie, tej nocy młodzi ludzie odprawiali magiczne rytuały, aby sprawdzić, kto będzie ich przyszłym partnerem na całe życie. Młodzi wieśniacy traktowali to jako dobrą, wesołą i zmysłową zabawę, natomiast starsi brali bardzo poważnie i troszczyli się o zabezpieczenie własnych domostw przed złymi duchami, czarownicami i demonami, które owej nocy posiadały wyjątkową moc.
Przesilenia i zrównania dnia z nocą są również obchodzone jako święta, gdyż wyznaczają pierwsze dni nowej pory roku. Różnica pomiędzy przesileniem a zrównaniem dnia z nocą jest czysto semantyczna – polega na określeniu relacji, w jakich znajdują się względem siebie słońce, księżyc i gwiazdy. Przesilenie odnosi się do lata i zimy, zrównanie dnia z nocą do jesieni i wiosny.
Przesilenie letnie ma miejsce w czerwcu, zimowe w grudniu. Jesienne zrównanie dnia z nocą wypada we wrześniu, wiosenne w marcu. Zarówno przesilenia, jak i zrównania dnia z nocą różnią się o dzień lub dwa w zależności od roku – zależą od cyklów księżycowych w danym momencie – następują jednak zwykle nocą z 21 na 22 danego miesiąca. Pięć do sześciu tygodni po tych dniach obchodzone są legendarne satanistyczne święta.

Bart

Dzień Matki - pogańskie święto bogini Matki?

Starożytni Grecy czcili boginię Rea, którą uważali za matkę wszechświata i wszystkich bóstw. Jej odpowiedniczką w Rzymie była Cybela czczona podczas święta nazywanego Hilaria, które trwało od 15 do 18 maja [1]. KRK przemianował je na święto Matki Boga. Wówczas wykształcił się zwyczaj powrotu na czas uroczystości do swojej rodzinnej parafii i okazania w ten sposób czci nie tylko Matce Boga, ale również szacunku dla swoich własnych mam. Dopiero w tej tradycji bezpośrednio zakorzeniony jest obecny zwyczaj obchodów Dnia Matki na świecie [2].
Czy zatem obchodzenie tej uroczystości ma związek z kultem Matki Boga? I jak się to ma do słów Isusa (Mat 10:37):

Gość

Odniosę się do postu Barta. Moje zdanie jest takie, żeby nie popadać w paranoję, chyba nikt nie ma zamiaru klękać przed swoją mamą i się do niej modlić. Kochajmy i szanujmy naszych rodziców, oczywiście nie zapominając o tym, że nasz Zbawiciel Jezus Chrystus jest najważniejszy. Choć nie raz już sprawiałem przykrość swojej rodzicielce to jestem jej wdzięczny za to jak mnie wychowała, bo zdaję sobie sprawę z tego, że nie miała ze mną łatwo, bo byłem trudnym dzieciakiem. Dlatego dziś do niej pojadę, spędzę z nią czas i nie widzę w tym żadnego bałwochwalstwa. Pozdrawiam